4e werkweek + GRAMPIANS NATIONAL PARK

Maandag 15 Februari:
Om 7 uur de koeien gecheckt, niks aan de hand. Holly lag nog in bed deze morgen, wat ik erg vreemd vond, omdat ze er altijd uit is wanneer ik in de keuken kom. Maar omdat Jet vandaag op kamp gaat met school, moet ik de meiden vandaag op school afzetten, wat betekent dat we een half uur later wegkunnen. Omdat er 4 scholen in Mount Eliza zijn waar kinderen naar toen worden gebracht is het verkeer in de ochtend heel erg druk, maar gelukkig waren de meiden net op tijd. Terug heb ik weer een weekplan gemaakt voor het avondeten en een boodschappenlijstje, terwijl ik met mijn ontbijt bezig was. Om half 12, nadat ik snel weer de koeien heb gecheckt, ging ik richting de winkels voor boodschapjes. Helaas werd mijn kaart in de supermarkt weer geweigerd, omdat er te weinig saldo op stond. Na dit met mijn eigen geld voor te hebben geschoten, heb ik meteen Lucy een sms gestuurd om te vragen of ze de creditcard kon opladen en geld terug over kon maken, wat ze gelijk heeft gedaan. Eenmaal terug heb ik de salade van vrijdag genomen voor lunch, smaakte nog steeds goed. Rond 2 uur was ik net in de stallen om weer aan de slag te gaan, totdat ik plots zag dat ik gemiste oproepen had van Luke. Meteen heb ik hem terug gebeld. Hij vertelde dat een koe aan het kalveren was en of ik kon gaan checken hoe het gaat, voordat hij er kon zijn over 20 minuten. De werklui die bezig zijn op het andere veld hadden hem gebeld dat de koe al 1-2 uur bezig was. Eenmaal daar zag ik 2 hoefjes tevoorschijn komen, maar zag ik ook dat de moeder niet veel moeite deed om het kalf eruit te krijgen. Op begeven moment kwam de man die Luke had gebeld naar me toe om me in te lichten over wat hij had gezien. Op het moment dat ik me weer omdraaide naar de koe, was de kalf geboren. Gelijk ging ik checken hoe het kalf eraan toe was en zag hem gelukkig na een paar minuutjes bewegen. Luke was net aangekomen en nadat hij het kalf had gezien, was hij niet veel later weer vertrokken. Ik ben erbij blijven staan om te kijken hoe het kalfje probeerde op te staan. Het was heel erg klunzig en echt mega schattig. Het kalfje is volgens mij wel een stuk of 20x gevallen. Hierna ben ik weer verder gegaan in de stallen. Hier heb ik de voerkamer opgeruimd en aangeveegd, de stallen aangeveegd, Biggins hoofdstel schoongemaakt en ingevet en het voer gemaakt voor 4 paarden (Missy wordt nu geleaset en is er niet meer). Om half 5 heb ik Holly opgehaald van de bushalte. Thuis ben ik gelijk begonnen met het Zucchini Slice recept van Donna. Later kwam ik erachter dat ik het gerecht een beetje had onderschat, ik had namelijk 2x de ingrediënten van het recept gebruikt en had hiermee 2 bakken vol zucchini slice voor 2 personen. Holly was er uiteindelijk wel blij mee, omdat ze het mega lekker vond en het nu mee kon nemen voor lunch heel de week. Om 7 uur hebben we avond gegeten en om 8 uur heb ik voor het laatst de koeien gecheckt. Rond uurtje of 10 ging ik naar mijn kamer, waar ik helaas niet meteen mijn bed kon induiken. Toen ik mijn kamer inliep zag ik op het plafond weer een grote Huntsman spin. Dit keer wilde ik zelf van de spin afkomen, zonder hulp te vragen van anderen. Maar toen ik de spray en mijn schoen had gepakt, zat de spin ineens op het plafond precies boven mijn bed. Omdat ik niet perse deze spin in mijn bed hoef te hebben, heb ik gewacht totdat hij iets verder kroop en ik hem kon vergassen. Nadat hij op de grond viel liep hij nog iets verder, maar nadat ik mijn schoen heb gebruikt gelukkig niet meer. Nog even snel heb ik mijn kamer gecheckt voor andere spinnen en ben daarna gelijk mijn bed ingesprongen naar dromenland.

Dinsdag 16 Februari:
Om 7 uur gecheckt hoe het met de koeien ging, weer niks bijzonders deze morgen. Kalfjes zagen er goed uit en heb ze tot nu toe allemaal zien drinken. Voor ontbijt had Holly voor ons beiden scrumbled egg met bacon klaargemaakt, hmmm. Rond half 8 Holly afgezet bij de bus, die na 1 minuut nadat wij aankwamen alweer er was. Thuis een boodschappenlijstje gemaakt en snel mezelf klaargemaakt voordat Donna er was. Na Donna haar koffie te hebben gegeven, gelijk de stallen in gegaan om de keuken daar aan te vegen. Het is daar zo een puinhoop, dat ik heb besloten om deze week te besteden aan het helemaal spik en span maken van de keuken. Rond 10 uur ben ik weggegaan naar Mornington. Daar ben ik naar de garage gegaan om te kijken of de band al klaar was, maar dat was niet het geval. Ze hebben een nieuw ventiel besteld en zullen me een belletje geven als de band gemaakt is. Hierna ben ik naar Woolworths gegaan en heb ik wat boodschappen (behalve groenten en fruit) gehaald. Inmiddels was het alweer half 12 en ben ik snel naar Mount Eliza gereden om daar alle groenten en fruit te kunnen kopen. Om kwart over 12 moest ik Holly ophalen van school, omdat ze later in de dag alleen maar tussenuren heeft, maar dat was 10 minuutjes later geworden. Dit kwam ook een beetje door mijn parkeerkunsten, omdat parallel parkeren met een Ute nog best wel lastig is. Met Holly ben ik nog even snel naar de Woolworths in Mount Eliza gereden om suiker en Tim Tams te halen. Eenmaal terug thuis ben ik de koeien gaan checken en heb ik de planten water gegeven, terwijl Holly op Folly ging rijden. Nadat Holly klaar was heeft ze me laten zien hoe ik de ‘Toro/buggy’ met de eg kon gebruiken om de arena te slepen. Was eigenlijk heel erg simpel, maar neemt wel drie kwartier in beslag om te doen. Hierna heb ik het paardenvoer gemaakt en heb ik de stallen weer aangeveegd. Ik heb een uurtje rust kunnen nemen, voordat ik weer begon met het avondeten klaar te maken om een uurtje of 5. Vandaag stond penne boscaiola op de planning. Omdat Holly en ik vanavond naar de film zouden gaan, begonnen we om 6 uur al met het avondeten. Om 10 voor half 7 zijn we vertrokken naar Rosebud, waar we 10 minuten te laat waren voor de begintijd. Gelukkig was er allemaal reclame geweest en begon de film na een minuut dat we waren aangekomen. De film die draaide was ‘Deadpool’ en echt hilarisch. Ik heb veel gelachen, maar soms was het wel jammer dat ik wat grappen miste, omdat ik het niet kon verstaan. De verhaallijn is echter wel heel slecht. Rond 8 uur was de film afgelopen en zijn we meteen naar huis gereden. Hier zijn we samen naar de koeien gereden. Jammer genoeg was het al donker en was het een stuk lastiger om de koeien te checken. Gelukkig had Holly het briljante idee om gewoon met de auto erin te rijden, zodat we ze met de koplampen goed konden zien. Alles bij de koeien was weer in orde. Rond uurtje of half 11 gaan slapen.

Woensdag 17 Februari:
Om 7 uur de koeien gecheckt en Holly om half 8 naar de bus gebracht. Wanneer ik ’s ochtends wilde douchen, was er geen warm water. Volgens Holly was waarschijnlijk het gas op. Na te hebben ontbeten ben ik begonnen met een Key lime pie with whipped coconut cream klaar te maken. Dit recept heb ik van de moeder van Declan gekregen, omdat zij hier helemaal weg van is. Met de muziek bijna op vol volume was ik klaar om te beginnen. Heel de woonkamer en keuken is voorzien van Sonos, wat echt geweldig geluid geeft en makkelijk is om te gebruiken. Voor dit recept had ik 100 ml limoensap nodig. Het sap besloot ik zelf uit limoenen te halen, maar na 5 limoenen te hebben uitgeperst, had ik nog maar 25 ml. Niet veel later gooide ik het sap ook om, waardoor ik zeker wist dat dit niet ging werken en ik het beter in de winkel kon kopen. Voordat ik de deur uit kon gaan, kwam Luke aangelopen om te vragen of ik hem kon helpen. Hij wilde de 2 koeien met kalven die in de paddock stonden, verplaatsen naar de grote wei met de rest van de koeien. Hierna ben ik gelijk doorgereden naar Balnarring om boodschappen te halen. Eenmaal terug kon ik weer verder met de taart. De bakvorm met de koeklaag had ondertussen lang genoeg in de koelkast gestaan om hard te worden, zodat ik de mix erin kon gieten en de taart voor een half uur in de oven kon zetten. Nadat de taart uit de oven kwam, moest het een kwartiertje afkoelen, voordat ik het in de koelkast kon zetten. De kokosnoot room had ik ondertussen ook al klaar. Hierna heb ik geluncht en wat informatie opgezocht over de Grampians. Vervolgens ben ik naar de stallen gegaan om voer te maken en Roy en Folly hun hoofdstellen schoon te maken en in te vetten (nam 2 uur in beslag). Om half 5 was ik op school om Holly op te halen (omdat ze elke woensdag ‘vet’ heeft tot laat en er dan geen schoolbussen meer rijden). Thuis heb ik gelijk weer de koeien gecheckt. Daarna ben ik begonnen met het avondeten klaar te maken. Five Spcie Lamb was het dit maal. Johnny was ook thuisgekomen rond uurtje of 6, dus we hebben vandaag met zijn 3e gegeten. Ik vond dit recept niet echt geweldig en smaakte te veel Aziatisch naar mijn idee. Gelukkig hadden we een heerlijke taart om de smaak te compenseren. Na de keuken te hebben opgeruimd en mezelf klaar te hebben gemaakt, kwam Matthias me om half 9 ophalen. We zijn naar Dromana gereden om daar Demiroos, Patricia en Rafael te ontmoeten en met hen te overleggen over de Grampians tour aanstaand weekend. Na 2 uur in een cafétje aan tafel te hebben gezeten, zijn we eruit gekomen wie wat meeneemt, wat voor boodschappen we nodig hebben en hebben we onze campingplaats voor de eerste nacht kunnen boeken. Ik ben heel erg blij met het groepje waar we nu meegaan, er is een goede klik onderling. Matthias heeft me hierna rond kwart over 11 weer thuisgebracht.

Donderdag 18 Februari:
Zoals gewoonlijk vanmorgen de koeien gecheckt en Holly om half 8 naar de bus gebracht. Terug ontbeten en klaargemaakt. Wilde ook mijn prepaid van mijn mobiel opladen, zodat ik misschien nog net op tijd was om mijn 5 GB van vorige maand mee te nemen. Maar helaas was ik net 8 uur te laat. Heb na met de klantenservice te hebben gesproken gelukkig nog wel 2 GB extra gekregen. Na mijn was in de wasmachine te hebben gegooid ben ik naar de arena gegaan om het springmateriaal eruit te halen om het vervolgens te kunnen eggen met de ‘toro’ en de eg. Aardig relaxed werk, zeker als je een radiokoptelefoon kan gebruiken. Na bijna klaar te zijn met eggen, zag ik ineens zwarte rook naast me en rook ik iets verbrand. Gelijk heb ik de motor uitgezet en ben ik een stukje verderop gelopen. Na de bevestiging te hebben gekregen van mijn vader dat het niet ging ontploffen, ben ik weer terug gelopen naar de ‘toro’. Toro voelde heet aan en aan de onder kant was het metaal nat van de olie. Gelijk Holly een bericht gestuurd of ze haar vaders nummer kon geven en later hem ingelicht over het voorval. Omdat ik de ‘toro’ niet meer kon gebruiken, ben ik verder gegaan met Folly’s springzadel schoon te maken en in te vetten. Nadat ik daar mee klaar was, ben ik gaan lunchen. Voor lunch heb ik de koelkast open getrokken, wat groenten gepakt dat gebruikt moest worden, in een pan gegooid en ei eraan toegevoegd. Smaakte ook nog gewoon prima. Na de lunch heb ik, voordat ik weer naar Mount Eliza toe moest, mezelf omgekleed, mijn was opgehangen en een nieuwe erin gestopt. Rond kwart over 1 reed ik thuis weg en heb ik op de weg naar Mount Eliza getankt. In Mount Eliza ben ik eerst naar de fruitshop gegaan en ben ik daarna naar de bank gegaan om mijn inlogdetails van mijn internet account te krijgen. Hier moest ik 20 minuten wachten, voordat ik eindelijk aan de beurt was. Toen ik aan de beurt was, bleek het dat deze vrouw me niet kon helpen en zette me in de wacht voor een andere rij. 10 minuten verder dacht ik eindelijk aan de beurt te zijn, toen ineens een vrouw voor ging. Omdat ik Holly om half 3 moest ophalen van school, ben ik maar weggelopen. Holly is op de terugweg achter het stuur geklommen. Voordat we naar huis gingen, zijn we eerst naar Balnarring gegaan. Hier heb ik wat boodschapjes kunnen doen en heeft Holly in de apotheek kunnen rondkijken naar een verjaardagscadeautje voor een vriendin die 18 wordt (ze hebben daar blijkbaar ook een shop). Terug thuis ben ik, na de koeien te hebben gecheckt, gelijk weer de stallen in gegaan en heb ik de schoonmaak spullen opgeruimd, de gang aangeveegd, de trailer schoongeveegd, de zadelkamer aangeveegd en het voer voor de paarden klaargemaakt. Ondertussen waren Holly en Johnny vertrokken naar Holly haar paardrijles. Eenmaal in de stallen klaar, ben ik doorgereden naar de POST-office om een pakketje op te halen. Ik was hier net een kwartier voor sluitingstijd (5:45PM). Thuis ben ik gelijk weer begonnen met het avondeten klaar te maken (kip wraps). Omdat ik niet wist hoe laat Holly en Johnny terug kwamen, had ik mijn avondeten gelijk gegeten. Hun kwamen om half 8 terug en hebben samen rond uurtje of half 9 gegeten. Om 8 uur heb ik nog even de koeien gecheckt en rond half 10 ben ik naar mijn kamer gegaan.

Vrijdag 19 Februari:
Na de koeien om 7 uur te hebben gecheckt, hoefde ik voor de verandering vandaag niemand naar de bus toe te brengen. Jet is namelijk nog steeds op kamp en Holly heeft vandaag een paardrijwedstrijd. Tot een uurtje of 9 heb ik in mijn kamer gezeten, informatie opgezocht voor het weekend. Hierna Donna gedag gezegd, koffie gemaakt en naar de stallen gegaan om een zadel schoon te maken en in te vetten. Terwijl het zadel aan het drogen was ben ik Dolly uit de wei gaan halen en heb ik haar in een box neergezet, zodat ik haar snel kan pakken als de dierenarts komt. Om 11 uur was ik weer binnen en heb ik Golden Delicious appel genomen voor ‘morning tea’, die Donna uit haar eigen moestuin had meegenomen voor mij. Binnen heb ik op de dierenarts gewacht tot half 1. Wanneer ze de oprit op kwam rijden, heb ik meteen Dolly gehaald en naar de ‘crush’ gebracht. Goed nieuws, Dolly is zwanger! Dit kun je zien aan de grote zwarte cirkel op de monitor. Van dierenarts injectie meegekregen, die ik volgende week vrijdag moet geven, dat ervoor moet zorgen dat de bevruchte eicel niet wordt afgestoten. De week daarop komt ze weer terug voor controle en moeten we het kunnen zien ademen! Na Dolly weer in de wei te hebben gezet, heb ik alles in de stallen opgeruimd. Hierna heb ik snel geluncht en ben ik mijn spullen gaan inpakken voor het kamperen dit weekend. Donna vond het denk ik leuk om te zien dat ik er zoveel zin in had en heeft me ook geholpen met wat ik mee moest nemen en het vinden van spullen. Om 2 uur ben ik, na check bij de koeien, weggereden van huis. Eerst ben ik naar de post office in Red Hill gereden, om een pakketje op te halen. Hierna ben ik naar Mount Eliza gegaan. Hier heb ik dit keer gelukkig wel mijn gegevens snel kunnen krijgen. Voordat ik om half 4 op school moest zijn om Jet op te halen, heb ik nog tonijn gehaald voor het avondeten. Op school zag ik nog geen bussen en kon ik Jet nergens vinden. Na de school te hebben gebeld en rond te hebben gevraagd, nam ik aan dat Jet al vertrokken was met de bus. Dus na voor niks te hebben gewacht, weer naar huis gereden. Thuis heb ik Holly geholpen met injectie te geven aan Folly, wat best raar was om te doen. Hierna ben ik snel naar de busstop gereden om Jet op te halen, die ik halverwege de route daarnaartoe al deze kant op zag lopen. Blijkbaar was de bus er op school gelijk nadat ze aankwam en wilde ze die hebben voor de zekerheid, in plaats van te kijken of er iemand stond te wachten om haar op te halen. Om 5 uur ben ik begonnen met tuna cassoulet klaar te maken, zodat we om kwart over 6 konden eten en ik op tijd klaar was om opgehaald te worden. Matthias was hier om half 8. Nadat ik mijn spullen had ingeladen, hadden wij met zijn 2e al meer dan de helft van de ruimte in beslag genomen. De volgende stop was in Mount Eliza. Hier hebben we Demiroos, Rafael en Patricia opgepikt. Onderweg was een gezellige boel en iedereen had er mega veel zin in. Voordat we heel de reis naar de Grampians gingen maken, zijn we nog gestopt bij de Aldi om eten en drinken in te slaan voor het weekend. Rond 2 uur in de ochtend kwamen we aan op de camping. De moed was toen eigenlijk ver te zoeken om in het pikken donker en in de vrieskou de tenten op te zetten. Maar het is ons wel gelukt! Daarna gelijk in mijn slaapzak gekropen.

Zaterdag 20 Februari:
Na een mega koude nacht, zijn we om 10 uur met zijn alle opgestaan. Gelukkig waren we gisteren naar een supermarkt geweest en konden we uitgebreid ontbijten. Nadat iedereen zijn rugzak had ingepakt en de boodschappen in de auto stonden, zijn we met de auto naar Brambuk Cultural Information Centre gereden. Rond 12e kwamen we daar aan en hebben gelijk een 2e overnachting op dezelfde camping geboekt. De camping is trouwens best wel uitgestorven. In totaal heb ik 5 anderen tenten zien staan. Ook hebben we allerlei informatie gekregen over wat er te zien is in de Grampians. Rond 1 uur hebben we onze auto geparkeerd bij Wonderland carpark. Vanaf hier zijn we via de Grand Canyon route naar de Pinnacle gelopen. De route omhoog was een hele zware, maar geweldige wandeling van anderhalf uur. Ik weet zeker dat zo’n gebied in Nederland helemaal afgezet zou zijn met hekken, maar hier kon je over alle rotsen heen lopen dat je maar wilde. Het uitzicht boven was de wandeling ook zeker waard! Gelukkig was het maar 25 graden vandaag. De route terug duurde maar een half uurtje. Hierna zijn we naar de Balconies gegaan. De GPS gaf aan dat dit bij het informatie center in Brambuk was, maar het bleek de andere kant op te zijn. Weer terug door Halls Gap (enige dorpje in de Grampians) hebben we allemaal ijs gehaald. De auto hebben we geparkeerd bij Reeds Lookout, waar je ook een geweldig uitzicht had. Vanaf hier was het 20 minuutjes lopen naar the Balconies. Dit viel eigenlijk een beetje tegen, omdat de Pinnacle zo overweldigend was en we dachten dat dit beter was. Na een foto op de Pinnacle te hebben genomen, kwam ik erachter dat het eigenlijk best gevaarlijk is, omdat het elk moment in kan storten en dat er een boete van 17.000 dollar op staat om erop te gaan. Gelukkig was alles goed gegaan. Hierna zijn we doorgereden naar McKenzies Waterfalls. Dit was echt wauw! Was schitterend om te zien en dit staat denk nu op nummer 1 van mijn favorieten hier. De wandeling naar boven was echter dodelijk. Mijn benen waren al moe van al het wandelen, moet je nog even 1000 traptreden omhoog lopen. Uitgeput kwamen we weer bij de auto aan, waar we gelijk insprongen met airconditioner vol aan. Rond 7 uur zijn we weggereden naar Boroka Lookout, om de zonsondergang op tijd te kunnen zien. Alleen toen we er aankwamen, bleek de zon aan de andere kant van de heuvel te zitten. Niet alleen wij waren verkeerd geïnformeerd, maar meer mensen kwamen teleurgesteld aan. Snel zijn we weer naar Reeds Lookout gereden, waar we gelukkig wel de zonsondergang konden zien om half 9. Nadat de zon was onder gegaan, zijn we naar Halls Gap gereden om aanmaakblokjes voor het kampvuur te halen en voor avondeten. Rond 10 uur waren weer terug op de camping. Toen het kampvuur aan was, ben ik even een kwartiertje erbij gaan zitten om marshmallows te kunnen eten en ben ik daarna naar mijn bed gegaan.

Zondag 21 Februari:
Om 8 uur stond de wekker, zodat we niet al te laat weer op pad konden. Niet iedereen voelde zich op en top vanmorgen, maar gelukkig verdween dat later op de dag vanzelf. Na te hebben ontbeten, met wat we nog over hadden van gister, heeft iedereen zijn spullen en tent weer ingepakt. Check-out is namelijk om 12 uur (wat betekent, gewoon weg zijn, want er is geen receptie). Rond 11 uur waren we in Brambuk, waar we afval hebben weggegooid, koffie hebben gedronken en nog even snel hebben geïnformeerd naar de activiteiten van vandaag. Rond half 1 zijn we vertrokken naar Mount William, wat de hoogste berg in de Grampians is. Onderweg hebben we een snelle stop gemaakt bij Lake Bellfield, waar we een mooi plekje zagen. Na de omgeving te hebben gezien, zijn we doorgereden naar Mount William. Vanaf waar we de auto parkeerde, moesten we 1,8 kilometer omhoog lopen over een geasfalteerde weg. Hier hebben we zo’n 45 minuten over gedaan. Ik vond dit de zwaarste wandeling van allemaal en had toen we bijna boven waren even een pauze nodig. Het was ook ergens in de 30 graden, wat het er niet beter op maakte. Boven op Mount William, konden we helemaal over de Grampians uit kijken aan verschillende kanten van de berg. Bovenaan had de rest een hiking pad, wat voornamelijk bestond uit rotsen gevonden. Omdat iedereen zo gemotiveerd was om te ontdekken wat daar was, ben ik ook maar mee gegaan. Niet dat ik niet graag wilde weten wat er was, maar ik dacht weer aan de klim naar boven. De wandeling was het zeker wel waard, want het gaf je wel het echte hiking gevoel. Op begeven moment zijn we maar omgekeerd, omdat het pad waarschijnlijk nog kilometers door bleef gaan. Dit extra hiking pad nam maar 1,5 uur in beslag. Hierna weer steil over het geasfalteerde pad naar beneden, voordat we weer bij de auto waren. Vanaf hier zijn we naar Manja shelter gereden, in het westen van de Grampians. De rit duurde denk ik iets meer dan een uur en was over een 4wheeldrive pad, wat je het echte avontuur gevoel kreeg met onze landcruiser. Over dit pad hebben we ook meerdere kangoeroes zien oversteken en hebben we aan het begin ook nog een …. gezien. Door op bloten voeten uit de auto te gaan, had ik een splinter onder mijn voet gekregen, wat nog een mooi shot op leverde toen Rafael het eruit haalde. Vanaf waar we de auto konden parkeren, was het 20 minuutjes lopen naar de Manja shelter. Hier konden we hand afdrukken zien en strepen, die de Aboriginals jaren geleden erop hebben geplaatst. Hierna zijn we doorgereden naar de Billimina shelter. Vanaf camping Buandik zou dit 15 minuten lopen moeten zijn. Alle bomen in dit gebied waren pikzwart en langs het pad dat we liepen groeide allerlei planten die boven onze hoofden uitstaken en voor duizenden krassen op onze benen zorgde. Na 20 minuten aan het lopen te zijn, dacht ik al dat we verkeerd zaten en toen kreeg ik te horen dat we een bordje ‘rock climbing’ volgde. Wij, de meiden, zij teruggekeerd, omdat het bijna donker werd. De jongens zijn door gelopen, omdat ze dachten dat het echt daar boven was. Toen we bij de auto aankwamen, was het binnen 10 minuten pikken donker. Ik had de jongens gesmst of ze er bijna waren, krijg je HELP!! terug. Ik al bijna alarmnummer gebeld, als je terug krijgt dat t een grap was en dat ze er bijna waren. Gelukkig terug bij de auto verontschuldigde hij zich gelijk. Vanaf hier probeerde we weer terug op de snelweg te komen, waar voor we over een pad heen moesten, waar allemaal bomen op lagen. Hieraan kun je wel zien dat er niet veel mensen komen. Onderweg zijn we nog uurtje bij de Mac gestopt voor avondeten. De terugweg heeft Matthias bijna helemaal gereden, tot anderhalf uur voor het einde. Hij was te moe en Rafael nam het van hem over. Na Rafael, Demiroos en Patrica in Mount Eliza te hebben gedropt, heeft Matthias me om 4 uur ‘s morgens thuis afgezet. Niet veel later mijn bed ingedoken, met in gedachte dat ik de volgende dag er weer om 7 uur uit moet.



Foto’s van weekend Grampians, zal ik snel op facebook zetten (: